Ik wilde weer...

In 2018 maakte ik de overstap van het meidenvoetbalteam naar het vrouwenelftal. Een mooie maar ook serieuze stap. De intensiteit bij het vrouwenteam is vele malen hoger en dat paste bij mijn drive om te voetballen. Ik kwam goed mee in het team en algauw bemachtigde ik een basisplek op mijn favoriete positie: rechtsbuiten. Op een zaterdag in november 2021 gebeurde tijdens een wedstrijd plots het meest ondenkbare. Ik was bij de goal van de tegenstander toen de bal weer naar de andere kant van het veld werd geschoten. Natuurlijk ging ik mee terugzakken en maakte daarvoor een simpele draaibeweging. Echter draaide ik verkeerd, wat gevolgd werd door ontzettend veel pijn in mijn knie. Ik moest van het veld afgedragen worden en in de dagen erna was mijn knie gezwollen en dusdanig aangedaan dat ik er niet op kon staan of meelopen.

Enkele weken later volgde er een MRI-scan en werd bevestigd dat het helaas om een gescheurde voorste kruisband ging. Al snel kwam ik erachter wat de impact van deze blessure is. Er zou hoogstwaarschijnlijk een operatie volgen om terug te kunnen keren in de sport, met maandenlange revalidatie als gevolg. Voor de operatie kwam ik bij orthopeed Huub Meijerink terecht. Hij heeft mij op rustige wijze veel uitleg gegeven over deze blessure en de mogelijkheid van opereren. Ik hield een prettig gevoel over aan ons gesprek.

Naast het voetbal studeerde ik destijds aan de VEVA-opleiding en zat ik middenin belangrijke examens. Hierdoor kon ik niets missen voor school. Een operatie en daarna wekenlang op krukken lopen was   dus geen optie. In goed overleg met de orthopeed werd besloten om de operatie uit te stellen. Dit gaf mij dan wel weer de tijd om de spieren rondom de knie weer sterk te maken waardoor ik uiteindelijk met een goed gevoel de operatie in ging. In juli 2022 volgde de operatie om mijn voorste kruisband te reconstrueren. De operatie zelf is zomaar voorbij en daar heb ik vanwege de narcose niks van gemerkt. In de avond lag ik alweer thuis op de bank.

Foto’s: simenmbphotography

Via Orthoradius ben ik daarna bij Fitaal Heerenveen (voorheen TiGRA Heerenveen) terecht gekomen om te revalideren. Het revalideren van de voorste kruisband operatie is een lang traject waarbij ik goede begeleiding heb ontvangen. Ook de check-ups bij de orthopeed zijn prettig verlopen. De drive om te voetballen  is nooit weggeweest, dit maakte dat ik soms best ongeduldig kon zijn tijdens het revalidatietraject. Uiteindelijk is het gelukt om terug te keren in de sport.

Inmiddels heb ik er alweer een half seizoen op zitten en met mijn knie gaat het hartstikke goed. De eerste doelpunten zijn ook alweer gemaakt, dat voelde natuurlijk erg goed. Deze voorste kruisbandblessure heeft mij veel geleerd en deze kennis deel ik samen met een teamgenootje, die hetzelfde heeft gehad, in onze eigen podcast genaamd: Krijg het onder de knie. Met deze podcast hopen wij andere sporters met deze (of een andere blessure) te informeren en aan te moedigen. En het leuke is dat mijn orthopeed ook aan het woord komt in aflevering 2 van de podcast.